تعقل و تفکر
باسمه تعالی
دومین مساله ای که انسان در مسیر حرکتش به سوی خدا نیاز دارد مساله راه نما است
به قول حافظ:
طی این مرحله بی همرهی خضر مکن
ظلمات است بترس از خطر گمراهی
بدون راهنما انسان به هدف نخواهد رسید همانطوری که در راه های زمینی و مادی انسان بدون راه نما وپرسش از راه هیچ وقت به مقصد نمی رسد در این مسر هم بدون راهنما نمی شود راهی که مقصدش خدا باشد راهنمای می تواند انسان را به مقصد ومقصود برساند که از ناحیه ذات مقدسش دستور بر این کار داشته باشد انبیا ورسولان و اوصیای رسولان مامور به این کار می باشد و در زمان غیبت امام این مسولیت به عهده
کارشناسان واقعی دین می باشد کسانی که دین را به نحو صحیح آموختند و بدان عمل نمو دند وعمری با اخلاص وتلاش فراوان در جهاد اوسط و اکبر با شیطان درونی وبیرونی دست و پنجه نرم کرده و نفس را از قفس تن رهانیدند و به جانان رسیدند وواز عالم ملک به ملکوت وازصحو به محو واز فنا به بقا رسیدند
آن کسانی که اسفار اربعه راطی کرده و از خلق به حق سفر نمودند ووو......
آری اهل بیت علیهم السلام به راستی رهبران و راهنمیان خوبی هستند
در اینجا نکته ظریفی وجود دارد که راه با راهنما یکی شده است همان افرادی که راهنما هستند خودشان راه هستند
تا بعد التماس دعا